Zalimin zulmü varsa..
Hep söylenir ya ‘’Zalimin zulmü” diye… Ben de hep öyle derdim..
Zulüm; İnsanoğlunun var olduğu günden bugüne kadar hemen her devirde kendine yer bulmayı başarmış, BİTTİ ARTIK denildiği anlarda dahi tekrar canlanabileceği yeni bedenler bulmuş, fırsatını buldukça da tekrar tekrar gün yüzüne çıkmış bir habis ruh..
Zalim; Bazen bedenine giren bu habis ruhun farkında ama çoğu zaman farkında olmadan zulmün ortaya çıkmasına aracılık eden zavallı bir maşa..
Kendimce hep bu şekilde tanımlardım zulmü ve zalimi ..
Hep söylenir ya ‘Zalimin zulmü’ diye.. Ben de hep öyle derdim..
‘Zalimin zulmü varsa, mazlumun da Allah’ı var..
Bugün halka cevretmek kolay, yarın Hakkın divanı var..
dizelerini hep bir dua niyetiyle okurdum.
Fakat son zamanlar dünya öyle bir hale geldi ki, artık sanki “dünyanın zalimleri” değil de “zalimlerin dünyası” demek daha doğru olacak gibi.
Yaşatılan zulümler öyle bir zirveye ulaştı ki, artık sanki “zalimin zulmü” değil de “zulmün zalimleri” demek daha da anlamlı olacak gibi..
İşte tüm bunların arasında; zalimlerin dünyasında, zulmün zalimlerinin pençeleri arasında yükselen “mazlumların ahı“.. Bekliyorum, elbet bir gün “titretecek arş-ı Rahman’ı”… Çünkü hep böyle oldu ve böyle olacak.. ‘ Zulm ile âbâd olanın âhiri berbâd olur ‘ der ya Yunus Emre..
Tekrar tekrar geçmiş tarihimizi analiz ediyorum. Ta ki İslamiyetin yayılışından, Osmanlı dönemine, oradan da Kurtuluş Savasiı yıllarından Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş aşamalarına.. Şimdiye kadar ki zamanda ne zalimler geldi geçti ! Zulmedilende zalimlerden asla kurtulamadı.
Yıl 2015 ve önümüzde bir seçim daha var. Günler günleri kovalıyor..
Sayılı günlerin kaldığı milletvekili genel seçimlerinde tekrar tekrar pişman olunmayacak kararlar verecek bir seçmen olmak zorundayız. Kim kazanırsa kazansın, verdiğimiz oydan, seçeceğimiz temsilcimizden zulüm görmemek dileğiyle..
İzleyelim, bekleyelim görelim. ‘’Zalimin zulmü varsa’’ demeyelim. Kararlarımızı memleket hayrını, menfaatini düşünerek verelim ki, pişman olmayalım.
Esen Kalın
